Aynalarda saçma görünürüm bazen
Gözlerimde şehrin huzursuz uykuları
Bir yanımda sinmiş çaresiz korkular
Ve hep sabır damarımdır sızlayan
Ne zaman gözümü yumsam bu şehre
Başka bir hüzün
Başka bir mahşer kalbimde ki
Hasta çocuklar elerimi sıcacık tutar
Torbasına göğü sığdıran babalar göğsümde ağlar
Bilseniz güneşten korkan diriler
Her çocuğun ateşinden yananların yangınını
Kumlar işte bu yüzden yanar
Ne zaman yaslansam bu şehre
Şehir gözlerini kapar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder